چگونه مردم خلاء وجودی خود را حفظ می کنند؟!
فرانکل معتقد است که مردم حس بیمعنایی خود را از طریق مختلف حفظ می کنند؛ مانند:
1 – سرکوبی: افراد حس روحانیت و مذهب خود را سرکوب میکنند. بنابراین، مراکز معنوی و روحانیِ احساس خود – که عمیقترین آنها حس معنا خواهی است،- را نادیده میگیرند. سرکوبی میل معنا خواهی ، باعث تغییر درکشان از وجود معنا میشود.
2- سرباز زدن از قبول مسؤولیت: با پناه بردن به تبعیت از رسوم قراردادی، خودکامگی، پناه بردن به مثلث رواننژندی متشکل : افسردگی ، اعتیاد و پرخاشگری .
3 – تحلیل رفتن سنتها و ارزشها
4 – پوچگرایی
5- تأکید ناکافی بر تعالی خویشتن: مردم اغلب برای درک این نکته که خوشبختی و موفقیت محصولات فرعی تعالی خویشتن است، کمک و یاری نمیشوندو در عوض به تمرکز بیش از اندازه بر خودباوری، سوق داده می شوند.
6 – خنثی شدن انسانیت: این حقیقت که علایم و مسائل مربوط به بی معنائی بسیار گسترده هستند، برای افراد غیر قابل درک است و بنابراین در جستجوی معنا ، از دیگران کمک نمیگیرند. این امر پوچگرایی ذاتی را در وجود آنان محکمتر میسازد.
(1 – نلسون، 2001)
فرانکل راه درمان خلاء وجودی را هشیار کردن احساس های سرکوب شده مذهبی می داند. ( ونگ ، 2000)
=============
منابع:
[align=left]
1-Nelson-Jones.Richard.(2001).Theory and Practice of counselling & Therapy.London and New York:Continuum