مقدمه: همسازی و کمال به چه معناست؟


1 – همسازی ( شکل دادن به زندگی بیرونی ) (1)


برای ساده سازی بهتر است همسازی را همان سازگاری بدانیم.
سازگاری با سازشکاری تفاوت دارد. سازشکاری به معنای تسلیم شدن در برابر محیط می باشد و در چنین شرایطی فرد خود را نادیده می گیرد.
اما در سازگاری فرد تعامل با محیط را طوری برقرار می کند که تا حداکثر ممکن تقاضا ها و خواسته هایش هم ارضاء شود و در ضمن تقابل و درگیریش با محیط به حداقل کاهش یابد.

پس ما با دو دسته نیاز روبرو هستیم:
1 – تقاضاهای خصوصی خودمان (خودآگاه یا ناخودآگاه)
2 – نیازها و انتظارات محیط و واقعیت

همسازی در واقع هماهنگ کردن، سازگاری و همراه کردن این 2 دسته نیاز است و همراه خود تنش را از بین برده یا به حداقل می رساند.

[تصویر: 1295034946_28_d302bc84ce.JPG]




مثال:
1 – فرد سائق جنسی داشته و نیاز به ارضاء دارد.
2 – محیط ، هنجارها و ارزشهای خاصی برای ارضاء نیاز در نظر می گیرد(ازدواج)

همسازی: یعنی ارضاء نیازهای جنسی در قالب هنجارها و ارزش های جامعه و محیط
به عبارتی همسازی یعنی شرایط و «موقعیتی که هستیم» و به وضعیت تعادلی در موقعیت حاضر و کنونی اشاره دارد.

2 – کمال ( کام بخشی یا تشفی زندگی ) (2)

کمال ( کام بخشی یا تشفی زندگی )

کمال هدف شخصی هر انسان است که از یکسو بر اساس استعدادهای نهفته در فرد است و از طرف دیگر متوجه ارزش های فرد می باشد.

همانطور که در شکل هم می بینیم ، (در کمال) فرد تمایل دارد که فرد مستقل از محیط و واقعیات عمل کند و به کمال و ارزشهای خود دست یابد.

مثال:
فرد استعداد شعر دارد و تمایل دارد شاعر شود و کمال خود را این می داند.

به عبارتی کمال یعنی هدف غایی و موقعیتی که فرد تمایل دارد در آن سطح قرار گیرد.(مستقل از محیط).
کمال اشاره به « شدن» دارد. یعنی: «جایی که قصد داریم باشیم.»

 

[تصویر: 1295035862_28_f4a6ac4294.JPG]



خلاصه:
همسازی ( شکل دادن به زندگی بیرونی ) :
کمک به ایجاد مصالحه میان تقاضاهای ناخودآگاه از یک طرف و نیازهای واقعیت از طرف دیگر است. این هدف می کوشد فرد دارای سائقـــه های خصوصی را با دنیای بیرونش همساز کرده و او را با واقعیت آشتـــی دهــد. (3 – فرانکل، 1366)


کمال ( کام بخشی یا تشفی زندگی ) :
هدفی با اعمال دارای جهت است و معطوف به « ارزش – استعدادهای نهفته (4) » هر موجود انسان است و تحقق این ارزش – استعدادهای نهفته ، هدف زندگی را تشکیل می دهد. (5 – فرانکل، 1382)

نتیجه:
در همسازی فرد متمرکز بر راحتی امروز و کنونی خویش و داشته هایش و لذت همرنگی هست.
اما در کمال فرد فارغ از سختی های موقعیت و موانع محیط تمایل دارد که خود را شکوفا سازد و رشد نماید.

سیرِ جسمِ خشک، بر خشکی فتاد *** سیرِ جان، پا در دلِ دریا نهاد *** 572:1

در این بیت می توان همسازی را معادل قانع شدن به تمتعات جسمانی و خشک دید.
و کمال را غرق شدن در دریای شکوفایی انسان دید.



===========
پاورقی و منابع:
1 – Adjustment
Fulfillment -2
3 – فرانکل، ویکتور امیل، ترجمه نهضت صالحیان و میلانی( 1366). ‌ ‌انسان در جستجوی معنا: پژوهش در معنا درمانی. تهران: انتشارات نشر ویس
4 -Value – potentialities
5 – فرانکل،‌ویکتور امیل. ترجمه فرخ سیف بهزاد( 1382). پزشک و روح. تهران: انتشارات درسا

مشتاقانه منتظر دریافت نظرات شما دوستان عزیز هستیم