اعتیاد به موبایل

یکم: مراجع عزیز؛ مقالات مربوط به انواع خانواده از نظر تربیت کودک را مطالعه فرمائید. اگرچه سن نوجوانی بسیار حساس است ولی به این معنا نیست که هیچ مرز و حدودی از طرف والدین برای نوجوان و خانواده لحاظ نشود. شما به عنوان والد باید مرزهای قرمز خانواده و خطوط غیر قابل تغییر خانواده را برای فرزندتان آشکارا ترسیم نمائید. همانطور که شما در قبال فرزندانتان و تامین آنها مسئول هستید، فرزندان نیز به رعایت حریم خانواده و قوانین مشخص خانواده ملزم و مسئول هستند.

شما باید استفاده از موبایل ایشان را برنامه ریزی کنید و به او صریحا تذکر دهید در صورتیکه شرایط و ضوابط خانواده را رعایت نکند، حق استفاده از آن را ندارد.

دوم: شاید وابستگی او به لحاظ ضعیف بودن ارتباطات عاطفی خانواده باشد، در ان صورت شما باید از نظر کمیت و کیفیت ، وقت بیشتری را به خانواده اختصاص دهید. پارک، سینما، تفریحات، میهمانی و … ، شنیدن صحبت ها و دل نگرانی های فرزندان بدون امر و نهی، انتقاد، و دخالتهای بی مورد، گاهی کشش آنها را به بیرون از خانواده یا ابزارهایی از این دست کاهش می دهد.

سوم: برنامه تقویت و محرومیت برای او نیز مهم است. مثلا اگر میزان مطالعاتش را افزایش دهد می تواند گوشی خود را داشته باشد. در غیر اینصورت گوشی در اختیار شما قرار می گیرد.

چهارم: نکته مهم این است که تمام اینها در صورتی شدنی است که او علیرغم خانواده بهنجار و به خاطر عادتهای نامطلوب( که در گذشته نادیده گرفته شده اند) دچار مشکل شده باشد، در غیر اینصورت انرژی خود را باید روی رابطه خود با فرزندان ، ارتباط خودتان و همسرتان و دگرگونی عادتهای خانواده معطوف دارید.

پنجم: در صورتیکه زیر و بم های بیشتری بر رابطه خانواده شما حاکم است که می تواند در این امر موثر باشد، با توجه به اینکه اعتیاد به موبایل فقط آغاز یک ناهنجاری هست نه پایان آن، بهتر است با یک مشاور خانواده حضوری مشورت کنید و به تغییر روابط و رفتار اقدام نمائید.